Diagnose van Autisme

In België vereist het verkrijgen van een diagnose van autisme spectrum stoornis (ASS) verschillende stappen, meestal via een multidisciplinaire evaluatie. De algemene procedure voor het verkrijgen van een ASS-diagnose is als volgt:

1. Eerste consultatie bij een huisarts of kinderarts
  De eerste stap is vaak een bezoek aan de huisarts of kinderarts. Indien er tekenen van autisme worden vermoed, kan deze verwijzen naar een specialist in kinderontwikkeling, een kinderpsychiater, een neuropsycholoog of een andere specialist in neuro-ontwikkelingsstoornissen.

2. Verwijzing naar een gespecialiseerd centrum of gekwalificeerde professional
  De diagnose van ASS wordt gesteld in een gespecialiseerde setting. Verschillende professionals kunnen hierbij betrokken zijn, zoals:  
  - Kinderpsychiaters: Artsen gespecialiseerd in de geestelijke gezondheid van kinderen.  
  - Neuropsychologen: Voor cognitieve en gedragsmatige evaluatie.  
  - Psychologen gespecialiseerd in ASS: Voor gedrags- en emotionele evaluaties.  
  - Logopedisten en ergotherapeuten: Indien er sprake is van taal- of sensorische stoornissen.  
  - Referentiecentra voor ASS: In België bieden verschillende ziekenhuizen en gespecialiseerde centra (zoals het UZ Leuven, het CHU de Liège, en het Centre de développement de l'enfant in Brussel) consultaties aan voor diagnose.

3. Diagnostische evaluatie 
  De evaluatie omvat klinische observatie en het gebruik van gestandaardiseerde vragenlijsten en tools. Veelgebruikte tools in België zijn:  
  - ADI-R (Autism Diagnostic Interview-Revised): Een gestructureerd interview met ouders.  
  - ADOS-2 (Autism Diagnostic Observation Schedule): Gedragsobservatie van het kind in interactie met de professional.  
  - Ontwikkelingsschalen en cognitieve evaluatietools.

4. Analyse van resultaten 
  De professionals analyseren de resultaten om te bepalen of het kind kenmerken van ASS vertoont, zoals moeilijkheden in sociale communicatie, repetitief gedrag en beperkte interesses, samen met andere autismecriteria.

5. Conclusie van de diagnose 
  Na afloop van de evaluaties worden de resultaten besproken in een multidisciplinair team, waarna een diagnose van ASS kan worden gesteld. Ouders krijgen uitgebreide informatie over de resultaten en de volgende stappen.

6. Opvolging en interventieplanning 
  Na de diagnose wordt meestal een persoonlijk interventieplan voorgesteld, inclusief gedragstherapieën, educatieve interventies en, indien nodig, medische behandelingen. Dit kan omvatten:  
  - Gedragstherapieën (zoals ABA, TEACCH).  
  - Logopedie voor taalproblemen.  
  - Ergotherapie om sensorische en motorische uitdagingen aan te pakken.  
  - School- of educatieve ondersteuning afhankelijk van de leeftijd en behoeften van het kind.

7. Erkenning en ondersteuning 
  Na de diagnose kan het kind verschillende vormen van ondersteuning krijgen, zoals toelagen, schoolondersteuning, specifieke aanpassingen op school, en ouderondersteuning.

8. Mogelijkheid tot herziening 
  Indien ouders niet akkoord gaan met de diagnose, kunnen ze een tweede medische mening vragen. Ouders kunnen ook terecht bij een expertcommissie om een beslissing aan te vechten of een herbeoordeling aan te vragen.

Waar de aanvraag te doen? 

• Gespecialiseerde centra: Universitaire ziekenhuizen, gespecialiseerde privéklinieken

• Huisartsen of kinderartsen: De eerste stap in de zorgtraject, zoals Autisme België. 

• Ouderverenigingen en ondersteuningsgroepen: Sommige verenigingen bieden advies over het diagnostische

Het kan tijd kosten om een diagnose te krijgen, omdat nauwkeurige evaluaties nodig zijn en de samenwerking van meerdere specialisten vereist is.